Metoda doboru zmechanizowanych obudów ścianowych z wykorzystaniem trójwymiarowego modelu górotworu odprężonego

Opracowanie dotyczy doboru obudowy zmechanizowanej ze względu na sposób utrzymania stropu. Przedstawia przestrzenny model górotworu, pozwalający na rozszerzenie dotychczas stosowanej metody, której podstawę stanowi teoria ugięcia warstw stropowych. Teoria ta dotyczy przejawów ciśnienia górotworu w polach eksploatacji ścianowej. W nowym modelu interpretacji obliczeń uwzględniono przestrzenny układ wpływów elementów struktury geologiczno-górniczej, zobrazowany schematycznie w postaci stożków. W opracowaniu omówiono założenia przyjęte dla definiowanego modelu obliczeń i sposób przeprowadzania obliczeń, według skonstruowanego do tego celu programu komputerowego oraz procedurę weryfikacji przeprowadzoną w celu ustalenia prawidłowości doboru parametrów oraz uzyskiwanych wyników obliczeń. Porównano wyniki prognoz doboru obudowy zawałowej dla wybranych ośmiu ścian, wykonanych metodą tradycyjną, z obliczeniami uzyskanymi przy zastosowaniu nowego modelu przestrzennego.